Gdzieś na bezdrożach Nowego Meksyku w Ameryce pewien mężczyzna (Daniel Day-Lewis) ma malutką kopalnię, niewyglądającą na kopalnię węgla. Powoli, z mozołem w niej pracuje, ale efekty są raczej mizerne. Któregoś dnia ulega wypadkowi, obluzowany szczebel prymitywnej drabiny nie wytrzymuje i odpada. Mężczyzna spada na dół szybu, lecz przeżywa. Wbrew pozorom, to nie jest taka dobra wiadomość, jest sam, jest schyłek XIX wieku – nie ma więc telefonii komórkowej, aby wezwać pomoc, na dodatek ma złamaną nogę. Musi sobie poradzić sam, inaczej umrze z pragnienia.

W małym urugwajskim miasteczku - Las Piedras przebywa grupa uchodźców z Europy. Przybyli tu z różnych powodów, ale przeważa ten, że uciekli od problemów, które sobie narobili w swych ojczyznach. Żyją w skrajnej nędzy. Miasteczko nie należy do najbogatszych, można by napisać, że gdyby ludzie kaczek nie zjedli, to rzucały by one mieszkańcom chleb. :-) Obcokrajowcy nie są darzeni sympatią miejscowych – zresztą i vice versa. Byli europejczycy są jak gdyby więźniami – jedyną drogą jaką można się dostać do miasteczka jest samolot, ale bilety na niego są bardzo, bardzo kosztowne – najtańszy który niewiele zmieni, to koszt 100 dolarów.