Mężczyzna, Ryjkin (Jasmin Geljo) przechodzi do kolejnego bloku w sześcianie. Pomieszczenie jest ciemne, lekko oświetlone czerwoną poświatą. Człowiek ma coś w rodzaju uniformu na sobie i tylko jeden but. Na dłoni na tatuaż – kod kreskowy. Jest zagubiony, nie wie którą stronę wybrać, aby udać się dalej. W końcu decyduje się otworzyć właz w podłodze. Nie przechodzi jednak przez niego, tylko przez niego zagląda. Decyduje się ten umieszczony w jednej ze ścian. Pomieszczenie różni się, światło ma w nim bardziej neutralną, białą barwę. Po przejściu okazuje się, że ma też miotacze wody. Wygląda na to, że oprócz strachu Ryjkinowi nic się nie dzieje. To jednak tylko pozory, nie była to jednak woda, mężczyźnie zaczyna schodzić skóra z rąk, zaczyna się on rozpuszczać.

Rebecca (Greer Kent) odzyskuje przytomność w pustym, biało oświetlonym pokoju. Pomieszczenie nie ma typowych drzwi, są to kwadratowe włazy umieszczone na każdej ze ścian, ale są również na suficie i w podłodze. Niewiele myśląc, przechodzi przez jeden z nich. W kolejnym pomieszczeniu spada… w górę, czy też jakaś siła unosi zaskoczoną kobietę w górę. W tym dziwnym miejscu nie jest sama, kolejnym człowiekiem w sześcianie, jest mężczyzna. Wygląda na dość sponiewieranego. Ma tylko jeden but, zakrwawioną koszulę, ale i neseser z kajdankami. Nie są one jednak przypięte do ręki. Po ustawieniu kodu na zamku nesesera ten okazuje się pusty. Mężczyzna chyba coś wie, po otwarciu przejścia szuka numerów. Nie znajduje ich jednak.

Hercules Poirot (Kenneth Branagh) brał udział w walkach w czasie Wielkiej Wojny. Kapitan jego oddziału dostał rozkaz, aby zdobyć most nad Izerą, w Belgi. Wiedział, że będzie to krwawa jatka, że straci mnóstwo ludzi. Chciał użyć gazów bojowych. Poirot miał jednak pewien inny pomysł, nie czekać, atakować natychmiast. Uznał, że w ciągu 6-8 minut zmieni się wiatr. Zaobserwował zachowanie ptaków. Był bardzo pewien swojej obserwacji i planu. Tak pewien, że przekonał dowódcę i atak ruszył. Miał rację, atak się powiódł. Od dowódcy usłyszał, że jest zbyt bystry jak na rolnika. Niestety chwilę później kapitan uruchomił minę i zginął. Poirot został ranny, wybuch oszpecił mu twarz. Miał też poczucie winy z powodu kapitana. Narzeczona poradziła mu, aby zapuścił wąsy. Zaczął więc je nosić, przypominały te, które miał poległy kapitan.

Podłapać dobrą fuchę zawsze jest dobrze. Rejs z Rumunii do Anglii z ładunkiem 24 skrzyń nie wydaje się taki zły, szczególnie kiedy zleceniodawca obiecał pokaźną premię za terminową dostawę. Termin jest osiągalny, więc dodatkowe pieniądze są pewne. Wystarczy tylko zrekrutować kilku brakujących załogantów, załadować rzeczone skrzynie i wypłynąć w rejs. To będą łatwe i szybkie pieniądze.

Mężczyzna budzi się w nieznanym sobie pomieszczeniu. Pomieszczenie jest regularne, przypomina kostkę Rubika od wewnątrz, jest puste, oświetlone z każdej ze stron białymi panelami z dziwnymi wzorami. Uwagę zwraca to, że zamiast drzwi ma ono włazy, na każdej powierzchni. Są one na ścianach, ale i w podłodze i na suficie. Sam mężczyzna ubrany jest w swojego rodzaju szary dres, drelich. Na piersi ma napis Alderson (Julian Richings). Nie ma bladego pojęcia, jak się tu znalazł. Alderson otwiera jeden z włazów, widzi za nim identyczne pomieszczenie, różni się tylko kolor podświetlenia. Nie decyduje się na przejście, tylko sprawdza kolejne, tym razem ten w podłodze. Widok jest identyczny, tylko światło jest czerwone. Decyduje się na kolejny właz, przez który tym razem się przeciska. Tu kończy się jego droga. W pomieszczeniu jest pułapka, Alderson zostaje potraktowany czymś w rodzaju krajalnicy do jajek, czy warzyw. Zostaje poszatkowany na kosteczki.

Philipe Douvier (Robert Webber) to potężny francuski biznesmen, ma wielką, dobrze prosperującą firmę. Niestety według kontrahentów z Nowego Jorku, nienadążna i nie nadaje się już do współpracy. Dotknięty do żywego taką opinią, postanawia udowodnić, dać znak, że jest nadal w pełni sił, że panuje nad sytuacją, a Francja się liczy. Sposób na to jest dość nietypowy jak na firmę, ale nie jak na organizację. Chodzi o wyeliminowanie człowieka, który od 10 lat nie daje im spokoju, szkodzi. Wyszedł z 16 zamachów na życie, bez najmniejszego uszczerbku na zdrowiu. Firma to tylko przykrywka, w rzeczywistości Douvier kieruje organizacją przestępczą. Ich celem ma być Jacques Clouseau (Peter Sellers).

Były nadinspektor Dreyfus (Herbert Lom) przebywa w zakładzie dla obłąkanych. Współpraca ze swoim podwładnym, inspektorem Clouseau (Peter Sellers) tak mocno dała mu się we znaki, że zwariował. Pałał tak dużą nienawiścią do podwładnego, że planował go zabić. Jego wysiłki niedoniosły skutku, a tylko doprowadziły go do miejsca, w którym obecnie przebywa. Na szczęście, po trzech latach, kuracja przynosi skutek, pozbył się swojego tiku nerwowego, a i nienawiść do Clouseau zniknęła. Teraz to zupełnie inny człowiek. Lada moment ma stanąć przed komisją lekarską i są bardzo duże szanse na to, że zostanie uznany za wyleczonego i będzie mógł opuścić ów przybytek, w którym przebywa. Nie spodziewa się tylko jednego, że jego uczynny, były podwładny pojawi się, aby szepnąć dobre słówko na jego temat.

Podróż zimą nie należy do przyjemności. Przez zbliżającą się zmieć, gdzieś w Wyoming, jedzie dyliżans powożony przez O.B. (James Parks ). Dzień powoli się kończy, śnieg coraz mocniej sypie, temperatura spada. Trzeba szukać miejsca na nocleg, nocowanie na świeżym powietrzu, może i jest zdrowe, ale nie, kiedy panuje przenikliwe zimno. Do Red Rock, celu podróży nie ma szans, aby dotrzeć. Na szczęście w pobliżu jest miejsce, w którym można się zatrzymać, zajazd prowadzony przez Minnie (Dana Gourrier). O.B. tam właśnie planuje się zatrzymać. Jego podróż przerywa jednak spotkanie innego podróżnika, majora Marquis Warrena (Samuel L. Jackson).