W wielu filmach pojawia się postać bezlitosnego mordercy – Ksenomorf w serii Obcy, Freddy Krueger z „Koszmaru z Ulicy Wiązów”, Micheal z „Halloween”, czasami wirus. Długo by wymieniać… Jest to atrakcyjne dla widza, ludzie lubią się bać. Walka z obłąkanym zabójcą, kiedy na końcu, dzielny i odważny bohater, niemal w złotej zbroi eliminuje niebezpieczeństwo, pozwala oglądającym poczuć się bezpiecznie i satysfakcjonująco, przywraca wiarę w sprawiedliwość na świecie. Jednak, ponieważ takich filmów jest dużo, ciężko wymyślić coś nowego, mordercą jest zwykłe człowiek, czasami uda się go wymienić na bestię z kosmosu, czy wirusa. Tym razem twórcy postanowili, że będzie to… opona. Tak, klasyczna, samochodowa opona.

W 1980 roku przywódca Kuby, Fidel Castro, otworzył port w Mariel, mający umożliwić mieszkańcom wyspy wyjazd do krewnych mieszkających w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W ciągu 72 godzin, z USA w stronę Kuby wypłynęło 3 000 łodzi. Okazało się, że Catro zmusza właścicieli łodzi, by na pokład zabierali nie tylko swoich krewnych, ale również przestępców z więzień. Z 125 000 uchodźców, którzy dotarli do brzegów Florydy, około 25 000 miało przeszłość kryminalną. Oczywiste jest, że część z nich, chciała kontynuować swoją działalność w USA.

20 lat temu, w bazie powietrznej Flemner, miał miejsce wypadek. Podczas lotu szkoleniowego rozpadł się jeden z samolotów. Jednemu z członków załogi udało się katapultować. Pilot „Listonosz” nie miał tyle szczęścia, zablokował mu się pas. Nie mając innego wyjścia, postanowił sprowadzić uszkodzoną maszynę na ziemię. Prawie się udało. Był to jednak koszmar.

Vincent Willem van Gogh, ur. 30 marca 1853, zm. 29 lipca 1890. Holenderski malarz postimpresjonistyczny, którego twórczość dzięki żywej kolorystyce i emocjonalnemu oddziaływaniu wywarła dalekosiężny wpływ na sztukę XX w. Artysta w ciągu swego życia cierpiał na napady lękowe i narastające ataki spowodowane zaburzeniami psychicznymi. Zmarł w wieku 37 lat jako twórca nieznany szerszemu ogółowi, w wyniku postrzału z broni palnej – prawdopodobnie samobójczego.

pl.wikipedia.org

3 marca 1969 Marynarka USA założyła elitarną szkołę dla pilotów. Nauka zapomnianej sztuki walk powietrznych miała zapewnić, by nieliczni, którzy ukończą szkolenie, byli najlepszymi pilotami na świecie. Pomysł okazał się sukcesem. Dziś szkoła to Fighter Weapons School, jednak piloci nazywają ją inaczej, dla nich jest to: Top Gun.

Sześćdziesiąt minut. Dokładnie tyle zajęło starożytnym doprowadzenie ludzkości na skraj zagłady. Ci, którzy przetrwali, stworzyli ruchome osady, aby odbudować życie. W walce o żywność i paliwo słabi ginęli, a silni rośli w siłę. Aż nastała nowa era. Era drapieżnych miast Zachodu. Zagłada to odległa historia, tamte wydarzenia są sprzed ponad 1100 lat.

Przybysz z Wysp Brytyjskich atakuje przedstawiciela Europy Kontynentalnej. Brzmi jak jakieś porachunki gangsterskie, czy działania wojenne. Jednak jeżeli to miasto goni inne miasto, to sprawa jest dziwna i nienaturalna. Tu wielkie miasto z Union Jack'em na frontowej ścianie goni małe bawarskie miasto. Pochłonięcie go da mu zasoby na jeden tydzień. Bawarczycy robią, co się da, aby nie zostać anihilowani. Nie jest to jednak łatwe, Anglicy mają przewagę. I harpuny. Po niedługim pościgu bawarskie miasto zostaje wchłonięte.

Nocą, w biurowcu Watergate strażnik odkrywa niezamknięte drzwi. Ktoś tak zakleił rygiel od zamka, że ten nie spełnia swojego zadania. Wezwana zostaje policja, to może być próba włamania. Przydział dostaje dwoje policjantów pracujących incognito, nie mają mundurów. Strażnik i policjanci to nie jedyne osoby w biurowcu jest też grupa tajemniczych osób. Ta jest zorganizowana, mają człowieka w sąsiednim budynku, raportującego o osobach wchodzących do biurowca, porozumiewają się poprzez krótkofalówki. Swoje zadania wykonują bez włączonego światła i tak cicho, jak się tylko da. Ewidentnie jest to coś podejrzanego. Tymczasem policjanci przeszukują biura na 8 piętrze, coraz bardziej zbliżając się do tajemniczej grupy. W końcu znajdują chowających się pod biurkami i po ciemku mężczyzn.

Ludzie są uzależnieni od telewizji, spędzają coraz więcej, czasu oglądając seriale i filmy. Z zapartym tchem śledzą bohaterów swych ulubionych epopei, przeżywają z nimi ich wzloty i upadki, cieszą się z ich sukcesów i martwią ich porażkami. Czasami nawet zacierają im się granice między światem rzeczywistym a tym stworzonym przez media. Nieraz się słyszało o aktorze, który mało nie został pobity, bo grał rolę, która była negatywna. Trochę to przeraża, przecież to tylko świat ułudy. Mimo to wiele osób chciałoby się przenieść do świata takiego serialu i wieść życie razem ze swoimi ulubieńcami. Są to jednak tylko niemożliwe do zrealizowania marzenia. A co, jeżeli okazałoby się, że niekoniecznie niemożliwe?