Zobacz szczegóły.
Nagłe zderzenie
W mieście, do którego przyjeżdżając, powinno się mieć kwiat we włosach, zostaje popełnione przestępstwo. Nad brzegiem zatoki zostaje odnaleziony samochód, ze zwłokami zastrzelonego mężczyzny. Został postrzelony w genitalia i w głowę. Nie jest ani pierwszy taki przypadek w San Francisco, ani ostatni.
Strażnik prawa
Callahan (Clint Eastwood) patrolujący miasto, natrafia na zbiegowisko, w jednej z restauracji gość miał zawał serca. Inspektor w dość nietypowy sposób „pomaga” ofierze. Zawał był sfingowany, a „ofiara” jest znana inspektorowi. Chwilę po tym dostają wezwanie do napadu na sklep monopolowy. Jeden z interweniujących policjantów został postrzelony, dodatkowo przestępcy mają zakładników. Callahan bierze sprawy w swoje ręce, idzie sam, zostawiając partnera. Dobrze dla bandytów to się nie kończy. Jego porucznik, też ma przez niego ciężki dzień. :-) Daje ostrzeżenie Haremu albo się uspokoi, albo będzie musiał zmienić pracę. Dodatkowo zostaje przeniesiony, będzie pracował… w kadrach.
Oni żyją
Do miasta przybywa podróżnik – John (Roddy Piper), szuka pracy. Niestety w urzędzie pracy, nie mają żadnej oferty dla niego. W parku jest świadkiem kazania, chyba nawiedzonego, niewidomego kaznodziei. Mówi on, że by nie ufać IM, mają oni na wargach jad węża, ich usta są pełne goryczy i przekleństwa, że przejęli serca i umysły naszych przywódców. Mało szkodliwe kazanie, zostaje przerwane, przez partol policji. Noc przystanie mu spędzić na ulicy. Następnego dnia udaje mu się znaleźć pracę na budowie, czyli w branży, w której pracował ostatnio. Niestety na wypłatę musi kilka dni zaczekać. Jeden z robotników – Frank (Keith David), daje mu adres gdzie może przenocować i dostać coś do jedzenia. Nie wygląda to na spełnienie „amerykańskiego snu”.
Siła magnum
Znany działacz związkowy, Ricca, został uniewinniony od zarzutów popełnienia morderstwa Anthony’ego Scarzy i jego rodziny, nie było dopuszczalnych dowodów. Prokurator, nie jest zadowolony z decyzji sądu. Podobnie jak opinia publiczna – nieomal wybuchają zamieszki. Podczas powrotu, samochód, w którym jedzie Ricca, zostaje zatrzymany, a on sam zastrzelony… przez policjanta, lub kogoś, kto się za niego przebrał. W każdym razie morderca wyglądał jak policjant z drogówki.
W paszczy szaleństwa
Do szpitala psychiatrycznego przyjmują Johna Trenta (Sam Neill), jest on agresywny i twierdzi, że nie jest szalony – ale to chyba standard w tego typie instytucji. Siedzi więc nieborak w izolatce i jest męczony słuchaniem muzyki The Carpenters. W pewnym momencie zanika muzyka, a światło zaczyna migać. W jego izolatce pojawia się ktoś lub coś – bez otwierania drzwi. Gość mówi, że to nie koniec, i że go jeszcze nie czytał. Następują sceny z mnóstwem przemocy, ktoś wybija okno w drzwiach do izolatki, a w końcu okazuje się, że to tylko zwidy.
Brudny Harry
W San Francisco zaczął grasować nowy przestępca, snajper. Jego karabin ma tłumik więc działa bezgłośnie. Pierwszą ofiarą jest kobieta pływająca w basenie, jako że jest położony na dachu, a ofiara pływała sama, więc świadków nie ma. Można się tylko domyślić, skąd padł strzał – z pobliskiego budynku. Śledztwo będzie prowadził inspektor Harry Callahan (Clint Eastwood), zwany od spraw, na jakie trafia, Brudnym Harrym. Na dachu jedynego budynku, z którego mógł paść strzał, znajduje ślad – łuskę i list skierowany do władz miasta z żądaniem okupu. Strzelec będzie zabijał codziennie jedną osobę, chyba że dostanie sto tysięcy dolarów. Podpis pod listem to Skorpion (Andrew Robinson).
Atlas chmur
Szaman, Zachry (Tom Hanks), przy ognisku opowiada o wietrze, który przynosi głosy przodków. Głosy zamieniają się w chór, ale jeden z nich jest inny, szepce, szpieguje w ciemnościach. To Stary Georgie. Szaman opowie o ich pierwszym spotkaniu. Opowieść będzie dość ciekawa, będzie niby opowiadał o sobie, ale opowieść to nie tylko jego życie, to opowieść o życiu więcej niż jednego pokolenia.
Fitzcarraldo
Pewna para chce zobaczyć przedstawianie operowe z Caruso. Nie ma biletów, a garnitur mężczyzny nie jest pierwszej świeżości, więc jest problem, odźwierny nie ma zamiaru wpuścić ich do środka. Para przepłynęła 1200 mil Amazonką, po drodze popsuł się silnik i Fitzcarraldo (Klaus Kinski) wiosłował dwa dni. Jego dłonie są w opłakanym stanie. Fitzcarraldo ma zamiar wybudować operę w Iquitos i zaprosić Caruso na jej otwarcie. Udaje im się przebłagać odźwiernego, zobaczą, choć końcówkę spektaklu.
Książę Ciemności
W pewnym klasztorze umiera ksiądz w podeszłym wieku. Był tu tylko gościem, miał po południu spotkać się z kardynałem. Zostawia po sobie tylko tajemniczą szkatułkę i pamiętnik. W szkatułce jest klucz pasujący do pewnych drzwi w opuszczonym i zaniedbanym kościele. Ojciec Loomis (Donald Pleasence), sprawdzający co się za nimi kryje, znajduje coś intrygującego, pisze więc list do profesora Biracka (Victor Wong) z prośbą o spotkanie. Profesor wierzy w zjawiska nadprzyrodzone i wykłada o nich na miejscowym uniwersytecie.
Mroczne cienie
W 1760 chłopiec, Barnabas wraz z rodziną wyrusza do Nowego Świata, aby powiększyć imperium Collinsów. Sprowadzili angielską technikę do dziczy Maine i stworzyli firmę rybną, jakiej jeszcze w Ameryce nie widziano. Rok później firma się rozrastała, a z nią miasto Collinsport. Rodzina postanowiła osiąść tu na stałe. Swój dom, Collinwood budowali przez 15 lat. Barnabas (Johnny Depp) odrzuca miłość Angelique (Eva Green), ta postanowiła się zemścić. „Wielkim przyjdzie zniżyć się. Butnych ludzi czeka śmierć.” – używa magii. Rodzice Barnabasa giną. Przekonany, że śmierć rodziców nie była przypadkiem, chłopak obsesyjnie zaczął studiować czarną magię i starożytne zaklęcia. Znalazł też prawdziwa miłość – Josette (Bella Heathcote). To również nie spodobało się Angelique. Złamał serce kobiecie z tajemnicą. Wiedźmie.
Silverado
Grupa mężczyzn próbuje zabić Emmetta (Scott Glenn), pomimo że zaskakują go we śnie, ten bez większych problemów kładzie wszystkich napastników trupem i wyrusza w podróż. Po drodze, na pustyni znajduje nieprzytomnego człowieka, nie ma on butów i wierzchniego ubrania, jest tylko w bieliźnie. W pobliżu nie ma konia, nie wiadomo skąd się ów człowiek wziął, ani kim jest. Emmett daje nieszczęśnikowi wody. Dwoje mężczyzn łączy to, że jednego i drugiego próbowano ostatnio napaść. Razem ruszają do pobliskiej osady.
Siedmiu Samurajów
Mieszkańcy jednej z japońskich wiosek spodziewają się napadu bandytów. Złoczyńcy czekają tylko na żniwa, wcześniej im się nie opłaca, mieszkańcy nic nie mają, banda napadła ich ostatniej jesieni i zabrała całe zbiory, pozostawiając tylko tyle, aby mogli jakoś przeżyć zimę. Jest to kolejny problem dla rolników, są już podatki gruntowe, praca przymusowa, wojna, susza. Mieszkańcy są załamani, nie mają żadnej możliwości obrony, nie potrafią walczyć, broni nie mają, no i brakuje im odwagi. Pogrążają się w rozpaczy, jednak ta im nic nie pomoże. Burmistrz też ich nie obroni – on tylko ściąga podatki. Może uda się uprosić bandytów, aby ponownie zostawili im tyle, aby mogli przeżyć zimę. Choć próżne są te nadzieje. Starzec, lokalny mędrzec decyduje, że mieszkańcy będą walczyć, pomimo że nie umieją i z bandytami nie mają szans. Dlatego opłacą obrońców, kogoś, kto się zna na walce – samurajów. Tylko że wioska jest bardzo biedna, a samurajowie będą się dobrze cenili. Nie będą nikogo bronić za jedzenie, chyba że uda się znaleźć głodnych samurajów.
Pustka
Policjant – Daniel Carter (Aaron Poole) prowadzi pościg (czyt. śpi) gdzieś w lesie. Otrzymuje komunikat, że w policji stanowej jest jakieś poruszenie, ale mają to pod kontrolą. W pewnej chwili zauważa uciekiniera, sądzi, że to pijany nastolatek, w sumie to i na takiego wygląda, a pewnie to przeważająca ilość „przestępców”, z jakimi ma do czynienia. Młody nie reaguje na próby kontaktu ze strony policjanta. Po bliższym przyjrzeniu się zabiera chłopaka do najbliższego szpitala, chłopak jest w opłakanym stanie. Szpital jest po pożarze, przenosi się, ale może coś jeszcze zostało i będą mogli tam udzielić pomocy.
Ostatni gwiezdny wojownik
Alex (Lance Guest) to młody chłopak chcący wyrwać się z osiedla przyczep kempingowych i osiągnąć coś w życiu. Niestety chwilowo nie jest mu to dane, jego podanie o pożyczę na studia, zostało potraktowane odmownie, a on sam musi dokonywać nieustannych napraw na osiedlu. Życie umilają mu chwile spędzone ze swoją dziewczyną Maggie (Catherine Mary Stewart) i gra na automacie do gry „The Last Starfighter”. Odnosi tam dość spektakularny sukces, pobija rekord gry.
Coś
Na początku arktycznej zimy, w 1982 roku, nad bezkresnymi połaciami śnieżnej pustyni, grupa Norwegów w helikopterze śledzi, lub goni psa. Psu udaje się uchodzić przed ostrzałem, zaciekle prowadzonym ze śmigłowca. Uciekinier dociera do amerykańskiej bazy badawczej. Ścigający nadal prowadzą ogień, nie patrząc, że trafiają do Amerykanów. W końcu sięgają po granaty, są jednak na tyle nie ostrożni, że wysadzają swój własny śmigłowiec. Amerykanie nie pozostają im dłużni i sami odpowiadają ogniem. Ginie jedyny pozostały przy życiu Norweg.
Cronos
Pogoń za nieśmiertelnością od dawna tkwi w ludziach. Niektórzy są w stanie zrobić dla wiecznego życia wszystko. Niektórzy tracą dla tego marzenia głowę, inni wolą, aby to ich przeciwnicy ją stracili. W 1536 troku uciekający przed Inkwizycją alchemik Uberto Fulcanelli trafił do Veracruz w Meksyku. Tam będąc oficjalnym zegarmistrzem króla, poświęcił się pracy nad wynalazkiem umożliwiającym wieczne życie. Swoje urządzenie nazwał Cronos. 400 lat później, pewnej nocy 1937 w jednym z budynków zawaliła się część piwnicy. Wśród ofiar był mężczyzna o dziwnej skórze – barwy oblanego poświatą księżyca marmuru, jego ostatnie słowa brzmiały „Suo tempore”. Był to Uberto Fulcanelli. Zginął w wypadku.
