Znany działacz związkowy, Ricca, został uniewinniony od zarzutów popełnienia morderstwa Anthony’ego Scarzy i jego rodziny, nie było dopuszczalnych dowodów. Prokurator, nie jest zadowolony z decyzji sądu. Podobnie jak opinia publiczna – nieomal wybuchają zamieszki. Podczas powrotu, samochód, w którym jedzie Ricca, zostaje zatrzymany, a on sam zastrzelony… przez policjanta, lub kogoś, kto się za niego przebrał. W każdym razie morderca wyglądał jak policjant z drogówki.

Do szpitala psychiatrycznego przyjmują Johna Trenta (Sam Neill), jest on agresywny i twierdzi, że nie jest szalony – ale to chyba standard w tego typie instytucji. Siedzi więc nieborak w izolatce i jest męczony słuchaniem muzyki The Carpenters. W pewnym momencie zanika muzyka, a światło zaczyna migać. W jego izolatce pojawia się ktoś lub coś – bez otwierania drzwi. Gość mówi, że to nie koniec, i że go jeszcze nie czytał. Następują sceny z mnóstwem przemocy, ktoś wybija okno w drzwiach do izolatki, a w końcu okazuje się, że to tylko zwidy.

W San Francisco zaczął grasować nowy przestępca, snajper. Jego karabin ma tłumik więc działa bezgłośnie. Pierwszą ofiarą jest kobieta pływająca w basenie, jako że jest położony na dachu, a ofiara pływała sama, więc świadków nie ma. Można się tylko domyślić, skąd padł strzał – z pobliskiego budynku. Śledztwo będzie prowadził inspektor Harry Callahan (Clint Eastwood), zwany od spraw, na jakie trafia, Brudnym Harrym. Na dachu jedynego budynku, z którego mógł paść strzał, znajduje ślad – łuskę i list skierowany do władz miasta z żądaniem okupu. Strzelec będzie zabijał codziennie jedną osobę, chyba że dostanie sto tysięcy dolarów. Podpis pod listem to Skorpion (Andrew Robinson).

Szaman, Zachry (Tom Hanks), przy ognisku opowiada o wietrze, który przynosi głosy przodków. Głosy zamieniają się w chór, ale jeden z nich jest inny, szepce, szpieguje w ciemnościach. To Stary Georgie. Szaman opowie o ich pierwszym spotkaniu. Opowieść będzie dość ciekawa, będzie niby opowiadał o sobie, ale opowieść to nie tylko jego życie, to opowieść o życiu więcej niż jednego pokolenia.

Pewna para chce zobaczyć przedstawianie operowe z Caruso. Nie ma biletów, a garnitur mężczyzny nie jest pierwszej świeżości, więc jest problem, odźwierny nie ma zamiaru wpuścić ich do środka. Para przepłynęła 1200 mil Amazonką, po drodze popsuł się silnik i Fitzcarraldo (Klaus Kinski) wiosłował dwa dni. Jego dłonie są w opłakanym stanie. Fitzcarraldo ma zamiar wybudować operę w Iquitos i zaprosić Caruso na jej otwarcie. Udaje im się przebłagać odźwiernego, zobaczą, choć końcówkę spektaklu.

W pewnym klasztorze umiera ksiądz w podeszłym wieku. Był tu tylko gościem, miał po południu spotkać się z kardynałem. Zostawia po sobie tylko tajemniczą szkatułkę i pamiętnik. W szkatułce jest klucz pasujący do pewnych drzwi w opuszczonym i zaniedbanym kościele. Ojciec Loomis (Donald Pleasence), sprawdzający co się za nimi kryje, znajduje coś intrygującego, pisze więc list do profesora Biracka (Victor Wong) z prośbą o spotkanie. Profesor wierzy w zjawiska nadprzyrodzone i wykłada o nich na miejscowym uniwersytecie.

W 1760 chłopiec, Barnabas wraz z rodziną wyrusza do Nowego Świata, aby powiększyć imperium Collinsów. Sprowadzili angielską technikę do dziczy Maine i stworzyli firmę rybną, jakiej jeszcze w Ameryce nie widziano. Rok później firma się rozrastała, a z nią miasto Collinsport. Rodzina postanowiła osiąść tu na stałe. Swój dom, Collinwood budowali przez 15 lat. Barnabas (Johnny Depp) odrzuca miłość Angelique (Eva Green), ta postanowiła się zemścić. „Wielkim przyjdzie zniżyć się. Butnych ludzi czeka śmierć.” – używa magii. Rodzice Barnabasa giną. Przekonany, że śmierć rodziców nie była przypadkiem, chłopak obsesyjnie zaczął studiować czarną magię i starożytne zaklęcia. Znalazł też prawdziwa miłość – Josette (Bella Heathcote). To również nie spodobało się Angelique. Złamał serce kobiecie z tajemnicą. Wiedźmie.

Grupa mężczyzn próbuje zabić Emmetta (Scott Glenn), pomimo że zaskakują go we śnie, ten bez większych problemów kładzie wszystkich napastników trupem i wyrusza w podróż. Po drodze, na pustyni znajduje nieprzytomnego człowieka, nie ma on butów i wierzchniego ubrania, jest tylko w bieliźnie. W pobliżu nie ma konia, nie wiadomo skąd się ów człowiek wziął, ani kim jest. Emmett daje nieszczęśnikowi wody. Dwoje mężczyzn łączy to, że jednego i drugiego próbowano ostatnio napaść. Razem ruszają do pobliskiej osady.