Wydaje się, że Paul Kersey (Charles Bronson) ma w końcu spokój. Ostatnie lata obfitowały w niezwykłe wydarzenia. Paul niejednokrotnie musiał podjąć się roli Mściciela – człowieka walczącego z przestępczością własnymi metodami, czyli zabijając element bez litości. Kiedy działał, przestępczość spadała. Może bandyci się czegoś nauczyli, przestraszyli, a może zmieniły się czasy, teraz jest bezpieczniej. Na dodatek nie projektuje już budynków, a wykłada architekturę na uniwersytecie. W każdym razie Paul wydaje się zadowolony ze spokoju, który pojawił się w jego życiu.
Paul został zaproszony na charytatywny pokaz mody. Za kulisami zestresowanym modelkom nie pomaga wizyta Tommy'ego O'Shea (Michael Parks) - gangstera. Firma produkująca ubrania należy do niego, choć nieoficjalnie. Bardzo nie podoba mu się, że jego córka Chelsea (Erica Fairfield) siedzi z jakimś gościem – jest nim nie kto inny jak Paul. Toomy nie ma już praw do opieki nad córką, przypomina mu o tym prowadząca firmę, jego była żona Olivia (Lesley-Anne Down).
Tommy'ego ciężko zadowolić, nie podoba mu się również machloje finansowe, jakie są obecne we firmie. Nie tyle, że są, tylko że są za słabe według niego. Oni muszą prać duże ilości brudnych pieniędzy. Księgowy próbuje tłumaczyć, że ciężko to robić, kiedy ilości tych pieniędzy przekraczają dochody filmy. Tommy'ego nie wolno denerwować, robi się wtedy brutalny.
W życiu Paula pojawiła się kolejna miłość, jest nią Olivia. Widząc ślady na rękach Olivi, zrobione przez Tommy'ego postanawia z nim porozmawiać. Rozmowa się nie klei, jeden z ludzi Tommy'ego od razu wyciąga pistolet. Paul nie boi się, ale chcąc pomóc, prosi o pomoc swojego przyjaciela Briana Hoyle'a – prokuratora. Ten zgadza się pomóc, a Olivia wie, że jej życie ulegnie radykalnej zmianie – program ochrony świadków tak działa. Ma dość dotychczasowego życia z Tommym kręcącym się w pobliżu. Dochodzi do tego jeszcze miłe wydarzenie, Paul oświadcza się właścicielce firmy modowej. Wieczór kończy się jednak źle, Olivia zostaje pobita i słyszy groźbę, że następnym razem straci życie. To forma ostrzeżenia ze strony Tommy'ego. Olivia do końca życia będzie miała zmasakrowaną twarz.
Zwyczajowo policja, bez mocnych dowodów nic nie jest w stanie zrobić. Paul jednak może. Po raz piąty powołuje do życia Mściciela. Na początek zbiera dane o gangu, widzi jego bezwzględność, jest świadkiem zabicia policjantki. Na domiar złego Olivia zostaje zabita, a Chelsea zabrana przez Tommy'ego. To będzie ciężka walka, to nie gang zaćpanych złodziejaszków, a dobrze zorganizowana i bezwzględna grupa.
„Życzenie śmierci 5” to ostatni z serii filmów o Mścicielu. Chyba dobrze, bo powielany schemat może się w końcu przejeść. Zawsze Paul kogoś traci, przestępcy zabijają bliską mu osobę, policja nic nie może zrobić, więc bierze sprawy we własne ręce. Pierwsze dwa były w porządku, następne, mam wrażenie, są już robione na siłę.
Często spotykanym motywem w takich filmach są „umiejętności” strzeleckie głównego bohatera. Przestępcy w „Życzeniu śmierci 5” strzelają gorzej niż przeciętny filmowy przestępca. Są ślepi, nie rozpoznają ludzi. Żenada na całego.
Jedynym plusem filmu, oprócz tego, że to ostatnia część, jest to, że twórcy przynajmniej nie przegięli aż tak, jak w „Życzeniu śmierci 3”. Różnica jest jednak znikoma.
Film można obejrzeć „z rozpędu”, jak widziało się poprzednie części, to można i zamknąć cykl. Obrazu nie ogląda się fatalnie, schemat jest nużący, ale główny bohater cały czasu budzi sympatie i da się lubić.
Tytuł polski: Życzenie śmierci 5
Tytuł oryginalny: Death Wish V: The Face of Death
Reżyseria Allan A. Goldstein
Charles Bronson jako Paul Kersey
Lesley-Anne Down jako Olivia Regent
Michael Parks jako Tommy O'Shea
Chuck Shamata jako Sal Paconi
Erica Fairfield jako Chelsea Regent
Saul Rubinek jako Brian Hoyle
Miguel Sandoval jako Hector Vasquez
Artur Wyszyński
Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.