Napady na wojskowe konwoje nie zdarzają się często. Owszem, może w czasie wojny, ale w pokoju? Wojsko, to wojsko, zwyczajowo jest mocno uzbrojone, co jest bardzo dobrym czynnikiem odstraszającym. Jednak taki napad następuje. Konwój składa cię co prawda, z jednej ciężarówki, ale to zawsze jest wojskowy konwój. Zaskoczona załoga pojazdu nie stawia oporu. W ręce napadających wpada amunicja i broń. Żołnierzom nie spada przy tym przysłowiowy włos z głowy. Przestępcy popełniają jeden błąd – za szybko jadą, na co zwraca uwagę patrol policji. Ci w odróżnieniu od wojskowych szczęścia nie mają, ich pojazd zostaje zniszczony przez wyrzutnię rakiet. Złodzieje w spokoju odjeżdżają.

Nie można napisać aby życie Willa Colsona (Chris Pine) było pełne i szczęśliwe. Jest w separacji. Ma też zakaz widywania ze swoim synem. Jedyny jego kontakt to podpatrywanie jak idzie on do szkoły. Jego telefony była żona, odrzuca, nie chce z nim rozmawiać. Mężczyzna pracuje na kolei jako pomocnik maszynisty. Jego nowym zadaniem ma być obsługa lokomotywy 1206 wraz z nowym partnerem Frankiem Barnesem (Denzel Washington). Koledzy Franka wiedzą kim jest Will, i nie za bardzo im się on podoba. Chłopak ma należeć do związków zawodowych, jest chroniony przed zwolnieniem w odróżnieniu od reszty kolejarzy. Jest świeżakiem, szkolenie skończył dopiero cztery miesiące temu, jego partner robi w pociągach 28 lat.

Roland Tyler (Bryan Brown) to mieszkający w Nowym Yorku, spec od filmowych efektów specjalnych. Takich klasycznych efektów, nakładania obrazu, modeli, animacji, kontrolowanych wybuchów, animatroniki, etc. Roland jest w tym bardzo dobry, zna się na rzeczy. Wie jak „oszukać” widza. Jest wraz ze swoją asystentką Andy (Martha Gehman) bardzo chwalony. Podczas pracy nad jednym z filmów, dostaje propozycje udziału pracy przy kolejnym filmie, tym razem ma być to gatunek science fiction, czyli coś co powinno mieć jak najlepsze efekty specjalne. Potencjalny zleceniodawca dostaje zaproszenie na drugi dzień do studia Tylera.

W posiadłości Chateau Louise nad Jeziorem Chapeau w Szwajcarii odbywa się spotkanie ważnych person. Posiadłość jest silnie strzeżona i nie ma możliwości aby po prostu przejść przez ogrodzenie i strażników pilnujących bezpieczeństwa gości. Nie oznacza to, że nie ma sposobu, aby ktoś nie zaproszony pojawił się w środku. Można zrobić to podwodą, najpierw przecinając znajdujące się tam ogrodzenie. Ogrodzenie obiektu również pod wodą, może świadczyć tylko jedno – właściciele naprawdę mocno dbają o bezpieczeństwo oraz prywatność swoje i swoich gości.

Wydaje się, że Paul Kersey (Charles Bronson) ma w końcu spokój. Ostatnie lata obfitowały w niezwykłe wydarzenia. Paul niejednokrotnie musiał podjąć się roli Mściciela – człowieka walczącego z przestępczością własnymi metodami, czyli zabijając element bez litości. Kiedy działał, przestępczość spadała. Może bandyci się czegoś nauczyli, przestraszyli, a może zmieniły się czasy, teraz jest bezpieczniej. Na dodatek nie projektuje już budynków, a wykłada architekturę na uniwersytecie. W każdym razie Paul wydaje się zadowolony ze spokoju, który pojawił się w jego życiu.

Paul Kersey (Charles Bronson) nie ma spokojnego życia. Co pewien czas musi zmienić miejsce zamieszkania, zmuszają go do tego okoliczności. Inaczej trafiłby do więziennej celi. Pomimo że popełnia ciężkie przestępstwa – wielokrotne zabójstwa, to jakoś policja patrzy na to przez palce. Prawdopodobnie dlatego, że jej pomaga, owszem, w sposób brutalny i radykalny, ale pomaga. Paul zabija, ale przestępców, rabusiów i innych bandytów. Zaczął w Nowym Jorku, gdzie stracił żonę, później trafił do Los Angeles, gdzie stracił córkę. Po powrocie do Nowego Jorku okazało się, że jego przyjaciel jest martwy. Wszystkie te osoby zostały zabite przez element przestępcy. Paul działa więc z zemsty. Opinia publiczna zna go pod mianem Mściciela, ale jego tożsamość jest jej nieznana.

Paul Kersey (Charles Bronson) wraca do Nowego Yorku. Musiał go opuścić kilka lat temu, był podejrzewany (słusznie) o bycie Mścicielem, zabijającym przestępców. Miał ku temu dobry powód, jego żona została obrabowana i zabita, a córka nie mogła wyjść z traumy po spotkaniu z takim elementem. Wielkie Jabłko wcale nie stało się bezpieczniejsze. Przestępczość nadal jest wysoka, bandyci napadają na ludzi, wymuszają haracze. Paul po przybyciu na miejsce dzwoni do swojego przyjaciela, niestety ten właśnie jest obrabowywany i bity. Paul zaniepokojony brakiem odpowiedzi jedzie prosto do jego mieszkania.

Po wyprowadzce z Nowego Jorku i krótkim pobycie w Chicago Paul Kersey (Charles Bronson) trafia do Los Angeles. W nowym miejscu niemal od razu rzuca się duża przestępczość. Według prezenterów radiowych przestępczość niepokojąco wzrasta. Komisarz policji Los Angeles określa to jako wojnę i chce przystąpić do ofensywy. Cóż Ameryka lat przełomu lat 70 i 80 musiała być „ciekawym” miejscem do życia. Zarówno Nowy Jork, jak i Los Angeles zalewali przestępcy.