Niedaleka przyszłość. Androidy są wśród nas. Nigdy nie wiadomo kiedy się trafi na jednego z nich. Może nim być przygodnie spotkana, piękna kobieta. Idziesz z taką do mieszkania, mając nadzieję na miło spędzony czas, a sprawa kończy się strzelaniną i uszkodzeniem głowy automatu. Cześć z androidów uznawana jest za terrorystów. Na nich polują policjanci. Jednego z nich, wspomnianą wcześniej kobietę, właśnie wyeliminował Alex Rain (Olivier Gruner), jeden z policjantów. W hotelowym pokoju wynajmowanym przez kobietę znajduje broń, ona sama była przemytniczką informacji, które przekazywała terrorystom.

Major Motoko Kusanagi (Atsuko Tanaka) służy w Sekcji 9 , tajnej organizacji walczącej z przestępczością komputerową. Czasami wchodzą w kompetencje innych sekcji, nie zawsze o tym je powiadamiając. Wykonują raczej brudną robotę. Czasami jednak nie da rady inaczej. Ich metody nie zawsze są policyjne, są raczej bardzo od nich odległe… Doskonale to pokazuje uniemożliwienie wyjazdu, a raczej ucieczki z kraju, pewnego programisty. Zdradził on i dostał azyl i jest „nietykalny”. Jednak nie dla Sekcji 9.

Dawid (Michael Fassbender) jest wypytywany przez pewnego jegomościa (Guy Pearce). Pytania dotyczą tego, co widzi. Rozpoznaje każdy ze sprzętów w pomieszczeniu i tu nie chodzi o to, że na ścianie jest obraz, ale co to konkretnie jest i kto jest jego autorem. Bardziej pasowałoby to do miłośnika sztuki. Potrafi również grać na fortepianie. Podczas opisywania nader skromnego wyposażenia pokoju, pytający rzuca ni z gruchy, ni z pietruchy, że jest… jego ojcem. A nawet nikt nie zdążył stracić dłoni… Człowiek w bieli wydaje się nie przywiązywać do tego wagi, wykonuje kolejne polecenia. W dalszej rozmowie dowiaduje się, że jest doskonały i jest nie tyle synem, raczej tworem – to syntetyk, android. W końcu i Dawid zadaje pytanie – bardzo metafizyczne.

Ellen Ripley (Sigourney Weaver) to jednak szczęściara. Przeżyła spotkanie z krwiożerczym ksenomorfem, a następnie, przebywając w hibernacji, przeleciała niezauważona przez systemy główne. Została jednak odnaleziona i w ostatnim momencie uratowana. Niemniej jednak minęło 57 lat… Jej córka zmarła. Żadnej innej rodziny nie posiada. Została sama. Dochodzi do siebie w szpitalu na orbicie Ziemi, na stacji Gateway. Kot – Jonesy – oczywiście również przeżył. Odwiedza ją przedstawiciel firmy Weyland-Yutani Corp. Carter J. Burke (Paul Reiser). Nie ma dla niej dobrych wieści…