Nad Los Angeles wstaje kolejny dzień. Może być gorąco. Zapowiadane są protesty z powodu budowy nowej stacji metra. Mieszkańcy dzielnicy Beverly Hills sobie jej nie życzą, mają własne samochody, a nawet i kierowców. Stacja jest potrzeba tym, którzy dla nich pracują, chociaż mają przecież autobusy, więc po co im metro? Trwa normalne życie, ludzie pracują, dzień jak co dzień w L. A. Nie może oczywiście zabraknąć wstrząsów, w końcu miasto leży w strefie sejsmicznej. Część osób reaguje na to ze spokojem, ale są takie jak Kelly Roark (Gaby Hoffmann), która się panicznie ich boi. Jednak nikt w najśmielszych, czy najczarniejszych wizjach nie zakłada tego, co ma się wydarzyć.

Prezydent USA, tuż przed wyborami, ma problemy. Był sam na sam ze skautką w pokoju, tuż za Gabinetem Owalnym. Trwało to tylko trzy minuty, ale smrodek jest. Aby ratować swoje szanse w reelekcji, nakazuje wezwać do pomocy Konrada Breana (Robert De Niro), specjalistę od propagandy, wróć, od public relations, oczywiście. Sztab musi wymyślić, co powiedzieć w telewizji, mają na to niewiele czasu, do rana. Pierwsze co sugeruje Konrad to rozchorowanie się prezydenta przed powrotem z Chin, gdzie on obecnie przebywa. Sytuacja jest niewesoła, kontrkandydat coś wie i nie zamierza tego nie wykorzystać. Wybory są za 11 dni, do tego czasu należy odwrócić uwagę mediów, a przy tym społeczeństwa.