Więzień Doug O'Riordan (Bud Spencer) zostaje… wyrzucony z więzienia. Pomono, że zostały mu jeszcze dwa tygodnie odsiadki, naczelnik zwalnia go przedterminowo. Potrzebuje celi, a że Doug jest słusznych rozmiarów, to i dużo miejsca zajmuje. Będzie jeszcze jeden plus dla więzienia – kuchnia będzie mogła przestać pracować w nadgodzinach. Sytuacja dla każdego jest korzystna.

Doug Bennet (Terence Hill) jest świadkiem napadu na sklep z bronią. Nie jest tu przypadkowo, policja musiała mieć jakiś cynk o planowanej napaści. Doug jest policjantem i udaremnienie napadu, nawet w pojedynkę nie było dla niego problemem. Martwi go jednak mała rzecz, jego przyjaciel nie odpowiada na telefony. Steve Forest (Bud Spencer) zbyt bardzo jest zajęty demonstracją jak pilotować śmigłowiec nowemu. Steve pilotować potrafi i to nieźle, helikopter płynnie wykonuje akrobacje. No i w śmigłowcach telefonów nie ma (a raczej nie było w latach 80).

Praca w policji nie zawsze należy do bezpiecznych. Przestępcy nie lubią ingerowania w swoją „pracę”, nieraz starają się pozbyć problemów, czyli policjantów. Służba w sekcji drogowej, też może być niebezpieczna, kierowcy, szajbusy przekraczający prędkość, co może zakończyć się pościgiem po ulicach. Młody policjant, Dave Speed (Terence Hill), nigdy nie przypuszczał jakie niebezpieczeństwo na niego czeka, podczas wykonywania swojego pierwszego zadania, tuż po opuszczeniu akademii policyjnej. Musi ściągnąć zapłatę za niezapłacony mandat. Musi się postarać, chce dobrze wypaść – na akademii był najgorszy na roku.

Napady na wojskowe konwoje nie zdarzają się często. Owszem, może w czasie wojny, ale w pokoju? Wojsko, to wojsko, zwyczajowo jest mocno uzbrojone, co jest bardzo dobrym czynnikiem odstraszającym. Jednak taki napad następuje. Konwój składa cię co prawda, z jednej ciężarówki, ale to zawsze jest wojskowy konwój. Zaskoczona załoga pojazdu nie stawia oporu. W ręce napadających wpada amunicja i broń. Żołnierzom nie spada przy tym przysłowiowy włos z głowy. Przestępcy popełniają jeden błąd – za szybko jadą, na co zwraca uwagę patrol policji. Ci w odróżnieniu od wojskowych szczęścia nie mają, ich pojazd zostaje zniszczony przez wyrzutnię rakiet. Złodzieje w spokoju odjeżdżają.

Rollie Tyler (Bryan Brown) to były projektant i producent filmowych efektów specjalnych, jest świadkiem, jak na planie tworzonego właśnie filmu science fiction, przypominającym lekko terminatora, nie wszystko idzie zgodnie z planem. Spóźniony wybuch, czy nie dający się zatrzymać robot, są problemem dla twórców. Scenę trzeba powtarzać, naprawić skutki wybuchu (tu raczej nie ma czego naprawiać), a to wszystko kosztuje. Rolliemu udaje się zatrzymać „oszalałego” robota, zostaje też rozpoznany przez członka ekipy filmowej. Nawet obecny specjalista od efektów specjalnych jest pod wrażeniem wcześniejszych dokonań Tylera. To jednak już przeszłość. Rollie nie tworzy już efektów specjalnych, obecnie jego branżą jest tworzenie zabawek dla dzieci.

Na komendzie żandarmerii w Saint Tropez szykują się zmiany, można rzecz, radykalne. Komenda się przenosi. Przeprowadzka to zawsze kłopot, nawet jak idzie sprawnie. Oprócz nowego miejsca pracy, są też nowe mieszkania, żandarmi wraz z rodzinami ponownie mieszkają w tym samym budynku co ich posterunek. Komenda jest większa, jakby jaśniejsza. Pojawia się nowoczesne wyposażenie - komputer, mający znać odpowiedź na każde pytanie. Podobno jest nowocześniejszy niż ten w kwaterze głównej. Jednak dopiero rewolucyjne zmiany zapowiada przybyły niedługo po przeprowadzce pułkownik. Do obsady komendy dojdą nowi funkcjonariusze, a raczej… funkcjonariuszki!

Mija kolejny „spokojny” dzień żandarmerii w Saint Tropez. Na początek jest trochę zamieszania z wyjazdem żony sierżanta Ludovica Cruchota (Louis de Funès). Jednak udaje się to pozytywnie rozwiązać. Kiedy Ludovic i Beaupied (Maurice Risch) udają się na patrol, zaczynają się nowe problemy. Gaśnie im silnik w samochodzie. Paliwo jest, silnik i cała reszta pod maską wygląda na normalnie. Za naprawy zabiera się sam sierżant, a że nie lubi, kiedy się mu patrzy na ręce, wygania Beaupieda. Ten gdzieś na polanie w lesie trafia na niesamowitą rzecz. Parkuje tam (i to pewnie bez zezwolenia)… UFO.

Voyager II został wystrzelony z Ziemi 20.08.1977. Na jego pokładzie, oprócz aparatury badawczej, znalazły się zdjęcia naszej planety i pozdrowienia w wielu językach dla ewentualnego znalazcy sondy. Swoiste zaproszenie dla innych inteligentnych ras zamieszkujących wszechświat. Lot sondy planowany był na lata (dopiero kilka lat temu minęła ona umowną granicę naszego układu planetarnego). Jakimś dziwnym zrządzeniem losu, sonda szybko trafiła na zamieszkałą planetę. Jeden z jej mieszkańców postawił odpowiedzieć na zamieszone na pokładzie sondy zaproszenie i odwiedzić Ziemię.