Philipe „Mysz” Gaston (Matthew Broderick) ucieka z więzienia. Ma ku temu bardzo dobry powód, strażnicy „czyszczą” więzienie z więźniów, wyprowadzają ich po kolei na stryczek. Ucieczka to dość imponująca sztuczka, kanał, którym uciekł, jest bardzo wąski. Nikomu się jeszcze taka sztuczka nie udała, dla władz Aquili jest to niedopuszczalne. Nawet ucieczka malago złodziejaszka może doprowadzić do buntu. Za zbiegiem wyrusza pogoń.

Nowy Jork to niebezpieczne miasto, przynajmniej było takie w latach 80. Sylwestrową nocą, w jakimś zaułku zostaje napadnięta kobieta. Widać, że nie lubi wracać nocą do domu, wie, że to ryzykowne. Kiedy jeden z napastników wyciąga rękę po torebkę, dostaje nią, ale w twarz. Kobieta, ściągnąwszy chustę okalającą jej twarz, okazuje się brodaczem. Napastniczy źle trafili, to policjant Deke DaSilva (Sylvester Stallone), a tuż za nim jest jego partner. Przebieraniec rusza w pogoń za jednym z trzech napastników, a jego partner unieruchamia, zakuwa w kajdanki pozostałą dwójkę. Ucieczka nie jest długa, choć pogoń w sukni jest lekko komiczna, nie ma jednak świadków, a policjant ma to szczęście, że jego buty są na płaskiej podeszwie, chyba pogoń na obcasach skazana byłaby na porażkę. Po chwili Deke łapie bandziora.

W 2008 roku, po 40 dniach intensywnych opadów Londyn został potopiony. Duża część miasta zastała całkowicie zalana. Powód jest oczywisty – ocieplenie klimatu. Ludzie musieli się przystosować do odmiennych warunków bytowania. Nie stali się lepsi, to byłoby zbyt bajkowe. Przestępczość, jak i inne negatywne zachowania nadal są obecne. Policja nadal ma co robić, tylko może ich metody się zmieniły. Czasami trzeba używać bardziej brutalnych metod perswazji. I więcej się pływa łodziami, niż jeździ policyjnymi samochodami.

Bohater (Rutger Hauer) to typ wolnego ducha, nie dla niego jest praca w korporacji, sklepie, czy urzędzie. Wygląda na człowieka wolnego duchem – wybrał życie włóczęgi. Jazda w pustych wagonach pociągów towarowych, spokojne, niespieszne życie, bez zbytniego zamartwiania się o przyszłość. Owszem ciężko jest tak żyć, brak stałego źródła dochodu może doskwierać, nie zawsze ktoś da mu kilka drobniaków. Być może inaczej będzie w Hope Town, do którego w końcu dociera.

„Widziałem rzeczy, którym wy ludzie nie dalibyście wiary. Okręty w ogniu w okolicach Pasa Oriona. Widziałem promienie kosmiczne, jak błyszczały w ciemnościach blisko Wrót Tannhausera. Wszystkie te chwile zagubią się z czasem tak jak łzy na deszczu. Czas umrzeć.”

W Włoszech w 1501 roku trwa oblężenie jednego z miast. Jego były zarządca, Arnolfini (Fernando Hilbeck) - obiecuje grupie najemników, że jeżeli pomogą mu odzyskać miasto będą mogli je przez 24 godziny bezkarnie plądrować. Dowódca jednej z grup kondotierów, Martin (Rutger Hauer), ochoczo zgadza się na przedstawione warunki. W walce o miasto pomocny chce być w niej syn Arnolfiniego Steven (Tom Burlinson), jednak nie bardzo mu się pomoc udaje. Szturm jest zacięty lecz skuteczny. Wojska Arnolfiniego zdobywają miasto.