Philipe Douvier (Robert Webber) to potężny francuski biznesmen, ma wielką, dobrze prosperującą firmę. Niestety według kontrahentów z Nowego Jorku, nienadążna i nie nadaje się już do współpracy. Dotknięty do żywego taką opinią, postanawia udowodnić, dać znak, że jest nadal w pełni sił, że panuje nad sytuacją, a Francja się liczy. Sposób na to jest dość nietypowy jak na firmę, ale nie jak na organizację. Chodzi o wyeliminowanie człowieka, który od 10 lat nie daje im spokoju, szkodzi. Wyszedł z 16 zamachów na życie, bez najmniejszego uszczerbku na zdrowiu. Firma to tylko przykrywka, w rzeczywistości Douvier kieruje organizacją przestępczą. Ich celem ma być Jacques Clouseau (Peter Sellers).

Ray Tango (Sylvester Stallone) to ambitny policjant, uważający, że pomoc jest mu niepotrzebna. Cóż to za problem samemu zatrzymać wielką amerykańską ciężarówkę? Pomoc śmigłowca? A po co to komu, to dla amatorów! Co ciekawe, udaje mu się ta sztuczka. Ciężarówka, a właściwie cysterna załadowana jest narkotykami. Cynk, jaki dostał Ray, okazał się prawdziwy. Nie każdy jednak cieszy się z sukcesu policjanta. Ludzie, do których należały narkotyki, są wściekli, stracili kilka milionów dolarów. Mają pecha, jak nie dopiecze im Tango, to inny policjant Cash (Kurt Russell).

Alcatraz to wyspa na Zatoce San Francisco. Znana jest przede wszystkim z więzienia, najpierw wojskowego, późnej o zaostrzonym rygorze, jakie funkcjonowało na niej do 1963 roku. Miejsce zostało wybrane z uwagi położenia. Wyspa, jak to wyspa otoczona jest wodą, miało to utrudnić ewentualne ucieczki. Woda w zatoce jest zimna i panują tam silne prądy. Przepłynięcie wpław lekko ponad dwóch kilometrów w takich warunkach jest niemal niemożliwe. Mimo tego, próby ucieczek się zdarzały. Nieliczne zakończyły się sukcesem.

Rzeczy dobre, doskonałe powinny trwać wiecznie tak, jak współpraca dwojga detektywów Riggsa (Mel Gibson) i Rogera (Danny Glover). Pomimo że ten ostatni mógłby od dawna być na emeryturze, ciągle pracuje w policji Los Angeles. Cały czas ma tego samego partnera. Ewidentnie Riggs dawno skończył z myślami samobójczymi, widać potrzebował przyjaciela, jakim się stał starszy policjant ze swoją rodzoną. Ta ostatnia przyjęła go do swojego grona.

Riggs (Mel Gibson) i Roger (Danny Glover) są w pełni zgranymi partnerami i przyjaciółmi. Nauczyli się pracować pomimo różnic w ich charakterach. Ponadto Riggs został zaakceptowany, przez rodzinę Rogera stając się jej członkiem. Nie mają spokojnej pracy, jak to w policji. Pewnej nocy zostają wezwani do bomby podłożonej w jednym z biurowców. Dobrze, że jest noc i budynek jest pusty, saperzy jednak jeszcze nie dojechali, więc para detektywów, za namową Riggsa idzie samodzielnie sprawdzić przypuszczalną bombę. Riggs uważa, że jej nie ma. Roger się nie pali do sprawdzania, zostało mu tylko osiem dni do emerytury.

Riggs (Mel Gibson) i Roger (Danny Glover) są nadal partnerami. Wygląda, że zgrali się ze sobą, ale charakterami nadal się różnią, no, ale w tej kwestii nic się nie zmieni. Tym razem biorą udział w pościgu. Na posterunku przysłuchujący się rozmowom radiowym policjanci ochoczą zawierają zakłady, aż do czasu, kiedy dowiadują się, że prowadzi Murtaugh w wozie żony, wtedy ochota jakiś im mija. Detektywi ścigają jakichś Niemców. Przestępcy są uzbrojeni i wóz żony, wkrótce nie jest już w stanie idealnym. W pewnym momencie za kierownice wsiada Riggs. Dla żony Rogrea nie jest to dobra wiadomość, jej samochód na pewno będzie po przejściach.

Zaczęło się skromnie. Sputnik, Łajka, Gagarin. Połaczona misja Sojuz-Apollo. Następnie współpraca była kontynuowana. Powstała Międzynarodowa Stacja Kosmiczna – ISS. Dołączały do niej kolejne państwa, stacja się rozbudowywała, pojawiła się technologia sztucznej grawitacji. Aż w końcu ludzkość nawiązała kontakt z przedstawicielami obcej inteligencji. Do stacji dołączyli obcy, kosmici. Później kolejni i kolejni i kolejni. Początkowa, skromna stacja kosmiczna przerodziła się w tytułowe, gargantuiczne Miasto Tysiąca Planet, albo Stację Intergalaktyczną Alfa. Stała się ona tak wielka, że musiała opuścić orbitę Ziemi, skierowała się na Mgławicę Magellana.

Czasy podboju Dzikiego Zachodu, bezkresne przestrzenie Stanów Zjednoczonych, olbrzymie stada bizonów i krów, kowbojów mknących na swych rączych rumakach w stronę zachodzącego słońca. Pojedynki rewolwerowe w każdym miasteczku. Czasy zuchwałych bandytów ograbiających banki i napadających na pociągi oraz walczących z przestępczością dzielnych szeryfów. Sami szeryfowie niekiedy są ludźmi z problemami, mającymi jakieś nałogi, głównie whiskey, często są po przejściach, zwykle są samotni, bez rodzin. Odważnych pionierów przemierzających dzikie prerie pełne nie zawsze przyjaznych Indian. Czasy, kiedy każdy wyjeżdżający na zachód mógł czuć się wolny, ale i zagrożony czekającymi tam niebezpieczeństwami. Jest też miejsce na kolej, o której mówi się, że zdobyła Dziki Zachód. Setki słabo opłacanych pracowników, którzy w znoju układali tory pod mające wkrótce mknąć stalowe rumaki.