Transportowiec Ulysses przemierza gdzieś w kosmosie sektor C5. Zwyczajowo, w olbrzymiej pustce kosmosu, musi lecieć przez pole asteroid. Nie jest to jednak problem, ma na dziobie działko, którego strzały z łatwością likwidują kosmiczne kamulce. Załodze nie za bardzo się to jednak podoba, kapitan prosi więc na mostek Adamsa (John Mansfield). Ten ostatni różni się od załogi, jest umundurowany i wychodzi z magazynu w którym ewidentnie są przetrzymywany jakieś ładunek radioaktywny, w kapsułach przypominają głowice nuklearne. Adam to nie jest to byle kto, jest wiceministrem United Plants. Załoga o ładunku nie wie nic, jest on tajny. Kapitan z uwagi, że masa statku jest za duża na manewrowanie wśród asteroid prosi o możliwość wezwania eskorty. Prośba zostaje odrzucona. To błąd…

Od dawna wpatrujemy się w nocne niebo zastanawiając czy jest gdzieś tam, w kosmosie życie. Od niedawna przy pomocy radioteleskopów „słuchamy” sygnałów jakie z niego nadpływają. Jak dotąd nie znaleźliśmy niczego, co mogło by stanowić dowód, że nie jesteśmy sami. Od bardzo niedawna szukamy też planet podobnych do Ziemi. Oczywiście znalezienie takiej, a lot do niej, to zupełnie co innego, chwilowo jest to marzenie ściętej głowy - nie mamy technologii. Jednak taką planetę odkryliśmy. Leży ona jedną jednostkę astronomiczną od swojej gwiazdy. Jest też bardzo blisko (jak na warunki kosmosu), od Ziemi dzieli ją odległość… dwóch jednostek astronomicznych.

Załoga statku Argos obserwuje nową planetę – Aurę. Widać tylko warstwę chmur, nic jej nie przenika, nawet podczerwień. Tak, jakby planeta została zbudowana z mgły – czyżby załoga nie znała gazowych gigantów. No, chyba że zna, a planeta jest zbyt mała na giganta, tylko jest dziwna. Z powierzchni dochodzi tylko poważający się sygnał. Załoga szybko ustala miejsce jego pochodzenia. W końcu pada długo oczekiwany i oczywisty rozkaz – będą lądować.

Major Roy McBride (Brad Pitt) zawsze chciał być astronautą. Jego marzenie się spełniło i za chwilę ruszy w misję. Przygotowanie do misji różni się od tego, co znamy. Nie ma grupy asystentów pomagających ubrać kosmiczny kombinezon, nie ma grupy, która majora odprowadza na miejsce startu i pomaga ulokować się w kabinie. Bardziej przypomina to wyjście do zwykłej pracy, choć napotkani ludzie życzą powodzenia. Bo i tak jest. McBride pracuje na wielkiej antenie mającej za zadanie komunikację z obcymi. Jego obecną misją jest serwis jednego z robotycznych ramion, jakie są umieszczone na stacji. Niestety zdarza się wypadek.

Wielu z nas marzy o sięgnięciu gwiazd czy też alegorycznie, czy też w rzeczywistości. Oczywiście samych gwiazd nie idzie dotknąć, ale wzbić się tak wysoko nad Ziemię, jak nikomu się dotąd nie udało już można. Z początku ludzkość nie miała techniki, dopiero po II Wojnie Światowej ta rozwinęła się na tyle, że można było podjąć próby, które mogły zakończyć się sukcesem. Najpierw statki bezzałogowe, później ze zwierzętami, na końcu z człowiekiem. Wyścig w kosmos na początku wygrywał Związek Radziecki. Wysłanie pierwszego satelity, a później, Gagarina jako pierwszego człowieka na orbitę zszokowało amerykanów. Nie zdawali oni sobie sprawy, jak bardzo ich program kosmiczny jest opóźniony. Prezydent USA, John F. Kennedy w 1961 roku, aby podbudować morale obywateli, zapowiedział, że to Amerykanie postawią jako pierwsi stopę na Księżycu.

Doktor Paul Bradley (Sean Connery) wraz z grupą przyjaciół żegluje sobie po morzu. Jacht bierze udział w jakimś wyścigu. Zmagania przerywa kuter straży przybrzeżnej. Doktor musi natychmiast stawić się w siedzibie NASA. Z wielką niechęcią zgadza się, nie ma innego wyboru. Sądzi, że wizyta w NASA zajmie mu kilka chwil, nie wie, jak bardzo się myli. W sekretariacie zastaje swoją, dużą, spakowaną już torbę.

Robert Bukowski w pierwszym kosmicznym statku kolonizacyjnym, Mayflower, dotarł do celu swej podróży. Nie był to lot prosty i łatwy. Wydarzenia na Ziemi i na statku można raczej określić jako tragiczne. Jednak się udało. Nie udało się jednak wypełnić celów misji – skolonizować nowej planety. Ta mianowicie, była już od lat zaludniona.

U schyłku XX wieku, ludzkość wybudowała bazę na Księżycu. Tym samym rozpoczęła erę pasażerskich lotów kosmicznych. Pierwszym ze statków kosmicznych był Mayflower I. Pierwszy pasażerski wahadłowiec na Księżyc. Właśnie oczekuje na swą dziewiczą podróż, podróż wielkich nadziei. Czy lot będzie łatwy, przyjemny i bez problemowy. He, he, zabawne. Oczywiście, że nie! (Film musiałby się skończyć, przed napisami wstępnymi i tytułem).