Piknik pod wiszącą skałą

Piknik pod wiszącą skałą

2019-02-01 | Artur Wyszyński | Film | Wyświetleń: 1582 | Wersja PDF | Wydrukuj
Czyli monotonne jest życie pensjonarki.

Grupa pensjonarek wiedzie spokojne życie na pensji Pani Appleyard (Rachel Roberts). Uczą się tego, co będzie potrzebne damom w przyszłym życiu. Ich raczej monotonne życie, ma umilić wyjazd na piknik. Odbędzie się on pod atrakcją – Wiszącą Skałą. Dziewczęta z utęsknieniem i euforią oczekują wyjazdu. W końcu nastaje 14 lutego 1900 – dzień wyjazdu.

Robienie pikniku w lutym wydaje się lekko niepoważnym, należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że pensja znajduje się w Australii, a luty to środek upalnego lata.

Pensjonarki bez przeszkód docierają na miejsce. Skała jest uważana za niebezpieczną, są też tam węże i mrówki, a że to Australia, to pewnie zabójcze (jak spadomisie)

Tam oddają się pochłanianiem tortu, czytaniem poezji, czy błogiemu lenistwu. Nigdy nie byłem entuzjastą pikników i jeżeli miałyby one tak wyglądać, to nim na pewno nie zostanę. :-)

Trzy z nich Miranda (Anne-Louise Lambert), Marion (Jane Vallis) i Irma (Karen Robson), proszą nauczycielkę o pozwolenie na zbadanie owej wiszącej skały. Jako że zgodę otrzymują, wyruszają w górę, na skałę. W ostatniej chwili przyłącza się do nich Edith (Christine Schuler).

Pensjonarki wspinają się, a w grupie pozostałej na dole zauważają, że oba z zegarków będących na wyposażeniu, zatrzymała się na godzinie 12. Może to przez magnetyzm? Wszystkich też niebawem zmorzy sen.

Po pewnym czasie, na dół wraca tylko Edith, jest roztrzęsiona, spanikowana, ma poszarpaną sukienkę. Nie wie, co się stało i gdzie są jej koleżanki. Powrót do pensji jest smutny.

Policja i mieszkańcy organizują akcję poszukiwawczą. Jest całkowicie bezskuteczna, dziewcząt, ani najmniejszych śladów nie udaje się odnaleźć. Owszem Wisząca Skała miejscami przypomina labirynt, ale ślad jakiś powinien zostać…

Dużo się naczytałem pochlebnych opinii o „Pikniku pod wiszącą skała”. Słowa: „arcydzieło”, „cudny”, „przepiękny”, pojawiały się bardzo często. Stwierdziłem, że czas, abym sam go zobaczył.

Niestety w żaden sposób nie mogę się z tymi opiniami zgodzić. :-( Film ma owszem, piękne zdjęcia, ładną i poprawną grę aktorską, wykonanie też jest bardzo pozytywne, jest szczegółowy – np. policjanci mają zakurzone mundury, po szukaniu dziewcząt w buszu. Jednak fabuła była dla mnie przerażająco nudna. Nie wciągnął mnie, a losy bohaterów niewiele mnie zainteresowały.

Jednak, że należy on do tych najbardziej polecanych filmów, powinien zostać obejrzany, chyba przez każdego. Wtedy będzie można wyrobić sobie samemu o nim zdanie.


Tytuł polski: Piknik pod wiszącą skała

Tytuł oryginalny: Picnic at Hanging Rock

Reżyseria Peter Weir

 

Rachel Roberts jako Pani Appleyard

Anne-Louise Lambert jako Miranda

Jane Vallis jako Marion

Margaret Nelson jako Sara

Karen Robson jako Irma

Christine Schuler jako Edith

Artur Wyszyński

Piknik pod wiszącą skałą: Tortury czy moda?
Piknik pod wiszącą skałą: Tortury czy moda?
Piknik pod wiszącą skałą: Pensja Pani Appleyard.
Piknik pod wiszącą skałą: Pensja Pani Appleyard.
Piknik pod wiszącą skałą: Chwila swobody.
Piknik pod wiszącą skałą: Chwila swobody.
Piknik pod wiszącą skałą: Pani Appleyard (Rachel Roberts).
Piknik pod wiszącą skałą: Pani Appleyard (Rachel Roberts).
Piknik pod wiszącą skałą: Wisząca skała.
Piknik pod wiszącą skałą: Wisząca skała.
Piknik pod wiszącą skałą: Piknik pod Wiszącą Skałą. Swoją drogą jeden z najbardziej znanych kadrów z tego filmu.
Piknik pod wiszącą skałą: Piknik pod Wiszącą Skałą. Swoją drogą jeden z najbardziej znanych kadrów z tego filmu.
Piknik pod wiszącą skałą: To tam mamy wejść? Irma (Karen Robson), Miranda (Anne-Louise Lambert), Marion (Jane Vallis) i Edith (Christine Schuler).
Piknik pod wiszącą skałą: To tam mamy wejść? Irma (Karen Robson), Miranda (Anne-Louise Lambert), Marion (Jane Vallis) i Edith (Christine Schuler).
Piknik pod wiszącą skałą: Zmęczony i zakurzony policjant. Lato w lutym w pełni.
Piknik pod wiszącą skałą: Zmęczony i zakurzony policjant. Lato w lutym w pełni.
 Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa
                        3.0 Polska.

Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.

Archiwum

Zobacz również: