Grupa podróżników przekrada się przez dżungle. Ich wędrówka doprowadza ich do jaskini, która jak się okazuje jest dawno opuszczoną świątynią. Tam wśród obowiązkowych pułapek znajduje się cel ich wyprawy złoty posążek dawno zapomnianego bóstwa. Główny bohater zabiera go, powoduje to jednak uruchomienie całej serii „niespodzianek”. Ostateczną z nich ma być wielka kula, tocząca się za bohaterem. Nie jest to jednak film o przygodach Indiany Jonsa, tylko coś z „zupełnie innej beczki”.
Powyżej opisana scena to tylko świat wyobraźni głównego bohatera filmu „UHF” Georga Newmana („Weird Al” Yankovic), wielkiego pechowca, który nie może utrzymać się w pracy - traci ją nawet kilka razy w tygodniu. Aż dziwne jest że jego przyjaciel Bob (David Bowe), jeszcze się go trzyma – on również za każdym razem traci pracę. Los dwójki bohaterów ulegnie jednak zmianie.
Od swojego wujka, hazardzisty Harvego (Stanley Brock), dostaje pracę jako… dyrektor stacji telewizyjnej! Dla byłego, prawie jednodniowego, smażyciela frytek jest to wielki awans.
Stacja „Kanał 62” jest lokalna i raczej nieznana. Położona gdzieś na odludnych peryferiach miasta. Jeszcze nie upadła, ale zostało jej już niewiele czasu. George i Bob z zapałem zabierają się za pracę.
Pracownicy stacji to wielcy oryginałowie. Główny inżynier Philo (Anthony Geary) wyglądający jak typowy filmowy naukowiec – szopa włosów na głowie, spokony, cichy, grzeczny i znający się na tym co robi. Sekretarka, Pamela (Fran Drescher) – znana z głupkowatego serialu Niania, która miała zostać reporterką, ale nie może bo dyrektorzy zmieniają się za szybko. Czy w końcu najciekawszy operator kamery na świecie Noodles MacIntosh (Billy Barty).
George uważa że powinien utrzymywać dobre relacje z konkurencją. Odmiennego zdania jest jednak R. J. Fletcher (Kevin McCarthy) właściciel nadającego ogólnokrajowego, „Kanału 8”, arogancki, zadufany w sobie i traktujących innych jak śmieci „przyjemniaczek”. George z niesmakiem opuszcza konkurencyjną stację. Niejako przy okazji zatrudnia zwolnionego tam chwile wcześniej, woźnego Stanleya (Michael Richards).
Próby wyciągnięcia stacji z dna idą niemrawo. Bohater poświęca jej cały czas co powoduje rozpad jego związku z Teri (Victoria Jackson). George dobity tym do końca, podejmuje decyzję, która obróci los stacji o 180 stopni.
Oglądalność niemal w jednej chwili zaczyna lawinowo rosnąć, pojawiają się nowe programy i teleturnieje. Telefony od zamówień na nowe reklamy nie przerywają dzwonić.
Taka sytuacja nie podoba się R. J. Fletcherowi, postanawia działać, nie konieczne na sposób uczciwy. Narobi to dużo problemów.
UHF to parodia w najczystszej formie. Wyśmiewa znane filmy i postaci. Produkcje w niej nadawane w schyłku lat 80, śmieszyły swą absurdalnością, obecnie zbyt przypominają to co telewizję pokazują jako normalne programy. Są dziwaczne. Część (program o zwierzętach) z nich nie miałaby szans pojawić się u nas na ekranach. Reklamy są oryginalne, ale i tak lepsze(!) niż te emitowane w naszych stacjach. Kanał 62 ma jeszcze jedną zaletę w odróżnieniu od naszej obecnej telewizji – emituje programy edukacyjne!
Smutno się robi jak pomyśli się że obraz sparodiowany w UHF coraz bardziej staje się rzeczywistością…
UHF polecam, szkoda że był on bodaj tylko jeden raz emitowany w naszej telewizji, czyżby aż tak się bali konkurencji? :-)
Tytuł: UHF
Reżyseria: Jay Levey
„Weird Al” Yankovic jako George Newman
Victoria Jackson jako Teri
Kevin McCarthy jako R. J. Fletcher
Michael Richards jako Stanley Spadowski
David Bowe jako Bob Steckler
Stanley Brock jako Wujek Harvey
Anthony Geary jako Philo
Gedde Watanabe jako Kuni
Fran Drescher jako Pamela Finklestein
Billy Barty jak Noodles MacIntosh
Trinidad Silva jako Raul
Artur Wyszyński
Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.