Naga broń 2 ½: Kto obroni prezydenta?
1107
Na przyjęcie w Białym Domu zaproszony został por.? Frank Drebin (Leslie Nielsen). Owszem, jest to znany, doświadczony i doceniany policjant, ale dość specyficzny – więc na pewno nie będzie nudno. Współczuć należy Pierwszej Damie, choć Frank nic nie zauważył, jego zachowanie daje jej się we znaki. Rozmowy toczą się nad zapewnieniem bezpieczeństwa energetycznego, przy stole jest paru potentatów przemysłu energetycznego. Prezydent z dumą ogłasza, że strategię energetyczną, będzie w całości wykonywał według zaleceń doktora Meinheimera (Richard Griffiths). Budzi to pewne obawy przemysłowców, boją się nacisków działaczy na rzeczy ochrony środowiska. Najmniej zainteresowany jest Frank, ten próbuje jeść kraba.
Jane (Priscilla Presley) pracuje jako kierownik PR w Instytucie Meinheimera. Doktor bardzo chwali jej pracę, jest najlepszym kierownikiem, jaki tu pracował. Komuś jadnek nie podoba się instytut lub rzeczy, jakie głosi doktor, Instytut pada celem zamachu terrorystycznego, ktoś podkłada bombę. Doktorowi i Jane sprzyja szczęście, nie stali się ofiarami wybuchu.
Śledztwo będzie prowadził, między innym, Frank. Spotyka się z jedynym świadkiem, osobą, która widziała opuszczającego budynek, podejrzanego mężczyznę. Ku jego ogromnemu zaskoczeniu, jest to Jane. Zarówno ona jaki i detektyw nie mogą o sobie zapomnieć. Jane uciekła sprzed ołtarza dwa lata wcześniej, uważa, że Frank miał obsesję na punkcie ich związku.
Jane ma nowego wielbiciela Quentina (Robert Goulet ), właściciela Hexagon Oil. Frank jest zazdrosny, nie mogąc wiele zdziałać, topi smutki w alkoholu, to znaczy próbuje, współpracować z Jane raczej nie chce.
Za zamachem, jak można się domyślić, stoją ludzie, którym nie podobają się pomysły doktora Meinheimera. Jest on zwolennikiem energii odnawialnej, boją się, że nowe elektrownie wyprą te dotychczasowe, zasilane ropą, gazem, węglem czy energią atomową. Doktor chce też dobrej izolacji termicznej w domach, nowego typu okien, czy również samochodów elektrycznych z ogniwami fotoelektrycznymi. Głównym spisującym jest… Quentin. Ma swój plan. Plan jak przystało na złego, demoniczny. Doktor ma… wygłosić swoje przemówienie.
Film o przydługim tytule „Naga broń 2 ½: Kto obroni prezydenta?” to, oczywiście kontynuacja części pierwszej – filmu „Naga broń: Z akt Wydziału Specjalnego” () i krótkiego serialu – „Police Squad”, który stał się pierwowzorem dla filmów. Bohaterowie pozostali ci sami, autorzy postanowili nic nie zmienić i bardzo dobrze.
Film jest jednak lepszy od poprzedniego, więcej się dzieje na ekranie – chodzi o te dalsze plany, jest dużo więcej humoru i chyba jest on zabawniejszy. Sporo gagów jest powtórzonych z „Police Squad”, serialu telewizyjnego tej samej ekipy. Pomimo tego, nadal bawią.
Frank jest jedynym człowiekiem, któremu udaje się popsuć czołg(!), a scenę z garnkiem chyba skądś znam (OwlKitty :-) )
W filmie znajduje się absolutnie fenomenalna scena składania broni przez Nordberga (O.J. Simpson). Kiedy widzę kogoś zakładającego tłumik na pistolet, zawsze staje mi ona przed oczami. Podobnie z sceną rozbrajania bomby – uda się, oczywiście, w ostatnim momencie, ale nikt jeszcze nie zrobił tego tak jak Frank.
„Naga broń 2 ½: Kto obroni prezydenta?” to stara szkoła komedii, robiona przez ekipę prawdziwych fachowców. W obecnych czasach nie miała by szans, aby przetrwać. Humor nie spełnia dzisiejszych wymagań, a szkoda…
Tytuł polski: Naga broń 2 ½: Kto obroni prezydenta?
Tytuł oryginalny: The Naked Gun 2½: The Smell of Fear
Reżyseria David Zucker
Leslie Nielsen jako Frank Drebin
Priscilla Presley jako Jane Spencer
George Kennedy jako Ed Hocken
O.J. Simpson jako Nordberg
Robert Goulet jako Quentin Hapsburg
Richard Griffiths jako Dr. Meinheimer
Artur Wyszyńki
Ten tekst jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska.
